Dames, Heren
Eerst en vooral wil ik u zeggen hoe verheugd ik ben om hier samen met u te zijn bij de opening van deze dag die dient om te brainstormen in verband met het thema van de jonge mantelzorgers en tezelfdertijd inpikken op de week van de mantelzorgers die deze week in Brussel loopt. Het was voor mij onvermijdelijk om deze week in mijn agenda op te nemen omdat de aangehaalde onderwerpen mij persoonlijk nauw aan het hart liggen.
Doorheen mijn persoonlijke, maar ook doorheen mijn beroepsleven heb ik soms zeer zorgwekkende situaties aangetroffen waarin de mantelzorgers zich dagdagelijks bevinden. Als minister van Bijstand aan personen, maar ook van Bijstand aan personen met een situatie van handicap hier in Brussel was het in mijn ogen uiteraard essentieel om de nieuwe Brusselse antenne te ondersteunen die aan de mantelzorgers gewijd is. Ik bedank alvast de actoren van de twee VZW’s, namelijk ‘La Braise’ en ‘Télé-Secours’ die de krachten gebundeld hebben om dit mooie project tot stand te brengen.
Zoals u weet is deze dag aan de jonge mantelzorgers gewijd. Al die jongeren die regelmatige en doorgedreven hulp bieden aan een familielid (ouder of broer of zus) of aan een vriend. De jonge mantelzorgers worden al te vaak sinds lang vergeten. Hun zorgen zijn van onschatbare waarde. Ik ben trouwens dolblij dat u vandaag de kans heeft om verschillende jonge mantelzorgers te ontmoeten die over hun eigen ervaring in het licht van een soms ingewikkelde situatie komen getuigen. Het is op basis van zeer concrete getuigenissen dat de jonge mantelzorgers uit de schaduw kunnen treden en de publieke opinie sensibiliseren. Momenteel worden deze kinderen en jongvolwassenen vaak niet erkend voor de diensten die zij leveren.
Ik zou bovendien een woordje willen zeggen over het project waarmee de VZW ‘Aidants Proches Bruxelles’ van start wil gaan, een project dat ik vanaf 2016 van harte wil steunen. Het project heet ‘Soutenir ceux qui soutiennent’. Het idee bestaat erin om een echt ondersteuningsnetwerk voor deze jongeren te ontwikkelen waarbij menselijke middelen geboden worden om deze jongeren te ondersteunen, via de invoering van een permanentiecel die ermee belast zou zijn om het project jonge mantelzorgers te ontwikkelen. Jonge mantelzorgers kunnen elkaar dan ontmoeten, ze kunnen zien dat ze niet alleen zijn in deze situatie en, waarom niet, hun woede, hun vreugde, hun geheime recepten delen om dagdagelijks aan de slag te kunnen gaan… Kortom, door het netwerk van jonge mantelzorgers moeten ze enkele uren uit hun isolement kunnen breken dat vaak zwaar weegt en moeilijk om leven is. Omdat ze dezelfde situatie beleven, kunnen ze elkaar steunen, maar ook ontdekken dat ze echt trots op hun dagelijkse investering kunnen zijn.
De eerste opdracht zal niet eenvoudig zijn: deze jonge mantelzorgers moeten opgespoord worden. Om dit proces te vergemakkelijken, wijdt de VZW zich aan de oprichting van twee netwerken:
– Een Netwerk gezondheid – diensten – verenigingen
– Een ander Netwerk dat jeugdgericht is met jeugdbewegingen, scholen, PMS-centra, …
Kortom er zullen heel wat actoren gemobiliseerd dienen te worden en dat zal zeker niet eenvoudig zijn, maar dat is net waar ik binnen dit project van hou, de ambitie, het feit grenzen en sectoren te overwinnen om degenen te steunen die elke dag zorg dragen voor en die hun tijd besteden zonder te rekenen. En het is net dat wat ik aanmoedig, met een stellige overtuiging, dit project.
Ik denk trouwens dat het noodzakelijk voor de sector is echte politieke eisen uit te dragen om het statuut van de jonge mantelzorger in de toekomst te verbeteren. Zodra de federale wet de erkenning van de jonge mantelzorger mogelijk maakt, moet dit uitmonden in een aantal zeer concrete rechten. Bepaalde voorstellen moeten op tafel gelegd worden:
1. Men moet aan de jonge mantelzorger tijdens zijn schoolloopbaan duidelijke voordelen kunnen bieden. Al te vaak moeten de jonge mantelzorgers hun huiswerk laten liggen door de dagelijkse hulp aan hun naaste. De leerkrachten moeten met deze werkelijkheid rekening houden. Inzake inschrijving in een school dient de jonge mantelzorger in een school ingeschreven te kunnen worden in de nabijheid van waar hij de mantelzorg aanbiedt. Dat is het minste wat er gedaan kan worden.
2. Een andere maatregel die overwogen zou kunnen worden is de wekelijkse ondersteuning van een gezinshulp om de jonge mantelzorger enigszins te ontlasten die soms heel zware taken alleen op zich moet nemen: huishouden, boodschappen doen, opruimen, financiën beheren, enz… Een betoelaagde gezinshulp zou een deel van deze taken kunnen verlichten waardoor de jonge mantelzorger opnieuw een evenwicht in zijn leven kan terugvinden. Er zou bij voorrang gezinshulp toegekend worden ter ondersteuning van de mantelzorgers om over een aanvullende omkadering voor de personen in een afhankelijkheidssituatie te beschikken.
Andere maatregelen moeten in overweging genomen worden en ik moedig u aan om mijn team te ontmoeten om de ideeën voor te leggen, want het is op het terrein dat men met initiatieven op de proppen moet komen. Ik ben in ieder geval een en al oor voor alle ideeën waardoor het dagelijks leven van de mantelzorgers verlicht kan worden.
Ik zou mijn toespraak willen afsluiten door alle mantelzorgers voor hun dagelijkse investering te bedanken. Het gaat niet enkel om het vergezellen van een naaste, maar ook om het zorg dragen over hem of haar! Het is zelfs meer dan dat. Het is een echt engagement, voltijds en onbezoldigd. Ik ben er ten stelligste van overtuigd dat de mantelzorgers een echte pijler van onze samenleving zijn, een noodzakelijke, onmisbare en onvervangbare pijler waardoor duizenden personen in goede omstandigheden kunnen leven.
Ik wens u een mooie gedachtewisseling en veel ontmoetingen!
Ik dank u voor uw aandacht.
Ik nodig u uit om de getuigenissen van Monika, Coralie en Emeric op mijn Facebookpagina te ontdekken.
